վերջնական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɛɾd͡ʒnɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վերջ•նա•կան
Գոյական
- վերջին, որ այլևս չի կրկնվելու ◆ Վերջնական հանդիպում, քննարկում։
- վճռական, որոշիչ, որ այլևս չի փոփոխվելու ◆ Վերջնական վճիռ, որոշում, խոսք։
- վերջը, հետևանքը, էությունը բնորոշող, կազմող ◆ Վերջնական նպատակ։
- եզրափակիչ, ամփոփիչ, ավարտուն ◆ Վերջնական տվյալներ։
- ավարտումը, պատրաստումը հանդիսացող, ներկայացնող, ավարտելու համար կատարվող ◆ Վերջնական մշակում, վերանայում՝ ճշգրտում։
- լիովին, ամբողջական, իսպառ ◆ Վերջնական անկում, սնանկացում։
Հոմանիշներ
խմբագրել- վերջին, ավարտական, վախճանական, կատարական (հզվդ․)
- ամփոփիչ, եզրափակիչ, ավարտուն
- լիովին, ամբողջական, իսպառ
- վերջին վճռական
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։