վերջնապատճառ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɛɾd͡ʒnɑpɑtˈt͡ʃɑr]

Գոյական

1. վերջնական, ավարտման հիմք հանդիսացող պատճառ ◆ Մտածողութան զարգացման այս աստիճանում իրերի վերջնապատճառը համարվում է բարձրագույն էակների անձը։ Ֆր.

Թարգմանություն

• անգլերեն՝
• ռուսերեն՝

Աղբյուրներ

• Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։