Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)•զա•խեխտ 

  1. Ղարաբաղ՝ խեղդված, որ լինում է վիզը ոլորելուց, վզի կապը ձգվելուց (անասունի մասին) ◆ Էն տարե քու եզնը սմախեխտան ստակեց, էս տարե իմը՝ վզախեխտան:

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։