վզակ
Հայերեն բարբառային բառ
վզակ 1 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [vzɑk]
վանկեր՝ վ(ը)•զակ
- Կեսարիա՝ լծի կենտրոնում ամրացված փայտե երկու փոքր սեպերը՝ ատամները, որոնց արարքն է ընկնում փոկը ◆ Այն կողմի արտերուն հողերը կաղիջնուտ ըլլալուն, եզերը ուժով, ինքն ալ ուժով, մաճը չկրնալով լավ գործածել, օր մը արորին առատամեն, ուրիշ անգամ մը վզիկեն ... կճաթեցներ։ (Հակոբ Մնձուրի)
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
վզակ 2 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [vzɑk]
վանկեր՝ վ(ը)•զակ
- տե՛ս վեզեկ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։