վզահոռ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vzɑˈhɔr]
վանկեր՝ վ(ը)•զա•հոռ
- Ղարաբաղ՝ վիզը ոլորելով պոկելը
Արտահայտություններ խմբագրել
- վզահոռ անել, վիզը ոլորելով պոկել ◆ Դանակ չկար հավը մորթելու, վզահոռ արեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- վզահոռ տյառնալ,
- գլուխը ոչ հարմար դիրքում գտնվելով վիզը խիստ ցավել
- շատ աշխատել, սաստիկ չարչարվել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։