վըռվեռ

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [vərˈvɛr]

վանկեր՝ վըռ•վեռ 

1. Ղարաբաղ՝ ետուետ, ետ-ետ

Արտահայտություններ

1. վըռըվեռ անել՝ կենալ,
   1. ետ-ետ գնալ ◆ Մխրե վըռըվեռ կաց, հարզակ տեղը կաղնե։
   2. նահանջել, ետ կանգնել ◆ Մհենգյ էլ ես ըմ համոզ, տյուվըս անո՞ւմ։
2. վռըվեռ քյինա,
   1. ետ-ետ գնալ
   2. անհաջող ընթացք ստանալ ◆ Կործերս լոխ վըռըվեռ ըն քյինա, ես թորը կորչիմ։

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։