վժժոցգ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vʒːɔt͡sʰɡ]
վանկեր՝ վ(ը)ժ•ժոցք
- Սասուն՝ աղմուկ, շառաչ ◆ Գետի վժժոցը լսվում է հեռվից։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- աղմուկ, աղաղակ ◆ Կեսին՝ էդ վժոցի վրեն՝ տերտեր ժամուց ուր փիլոնով կը փախնի։ Հժհք
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։