վիլա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [viˈlɑ]
վանկեր՝ վի•լա
- Ղարաբաղ՝ թելի փաթույթ ◆ Տասներկու վիլա թել եմ առել, դեռ չի բավարարում։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան) ◆ Սըրմի վիլա, կուռդ թիլ ա։ Ահ ◆ Մինչի Ղուբա՝ ջիպատ-ջիպատ, Մինչի Բաքու՝ վիլա-վիլա: (Հայ ժողովդրական հանելուկներ) ◆ Էս վիլեն գըցի՛ր վիլլաքարին: (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։