Հայերեն

վանկեր՝ վիկ•տի•մո•լո•գի•ա 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< виктимология < լատ. victima զոհ + հուն. logōs գիտություն

Գոյական

  1. իրավագիտության բաժին, որն ուսումնասիրում է զոհի և հանցագործի (հանցագործության) հարաբերությունները, կապը, հանգամանքները և այլն ◆ Վիկտիմոլոգիան՝ հանցագործության զոհերի մասին գիտությունը, վկայում է, որ կանանց 40 տոկոսին հաջողվում է դիմադրել հանցագործին։ 02 Ոստիկանական լրատու (շաբաթաթերթ)
  2. (իրավ․) բառացիորեն նշանակում է գիտոթյուն, որը կոչված է ուսումնասիրելու զոհին, բազմակողմանի, նույնպես քրեական պատժելի հանցագործությունների տուժողներին

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։