Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vindikɑt͡sʰˈjɑ]

վանկեր՝ վին•դի•կա•ցիա 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< виндикация < լատ. vindicatio պահպանություն, պաշտպանություն

Գոյական

  1. սեփականատիրոջ (հայցվորի) կողմի դատական կարգով իր ունեցվածքը հետ ստանալու պահանջը ցանկացած երրորդ անձից, ով առանց որևէ օրինական հիմքի տիրապետում է այդ ունեցվածքին
  2. (իրավ․) քաղաքացիական օրենսդրության տերմին, հայց սեփականատիրոջ կողմից՝ դատական կարգով երրորդ անձից պահանջելով վերադարձնելու իրեն պատկանող գույքը, որը գտնվում է անօրինական տիրապետողի մոտ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։