վիրի
Հայերեն բարբառային բառ
վիրի 1 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [viˈɾi]
վանկեր՝ վի•րի
- Ղարաբաղ՝ վայրի, ոչ ընտանի ◆ Վիրի խոզ։
- վայրենի մարթ ա, ամեն օր կնգանը թակըմ ա
- ամայի ◆ Երկուսն էլ էդ քշեր մնան ըն մին վիրի հանդում։ Հժհք
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
վիրի 2 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [viˈɾi]
վանկեր՝ վի•րի
- Արարատյան, Համշեն՝ վերևի, վերևում գտնվող՝ եղող ◆ Փեսախպերն ... փեսին տարավ վիրի դիհն։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Վիրի թարավը նստաձին ալայ գաշեյնը։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
- վիրի աշխարհ, անդրշիրիմյան՝ հանդերձյալ աշխարհ ◆ Գնաց վիրի աշխարքն իր հոգու ճամփի համար խաբար իմանալու։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Հին մաշտիքը կիդեյնը տա, մեռաձնուն ետկը, ուրինց հոքին վիրի աշծարհքը գեշտա։ (Ձեռագիր)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։