Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վըլ•լա•մաղ 

  1. Ղարաբաղ՝ շատ մանր աղացած, սպիտակ, գերմակ ◆ Վլլամաղ ալյուր՝ հաց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. (փխբ․) նուրբ ու սպիտակ ◆ Էտ իմաստուն տղան տեսնում մին շարմաղ վլլամաղ ախճիգյ եկավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։