վլվլուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ վըլ•վը•լուկ
- Պոլիս, Սեբաստիա, Կարին, Մալաթիա, Խարբերդ, Կիլիկիա, Վան՝ նույնն է վլվլոց 3 նշան. ◆ Ի՜նչ վլվլուկ, ի՜նչ իրարանցում։ Լևոն Բաշալյան
- Համշեն՝ ճղվողող, ճլվլացող ◆ Ինչ վլվլուգ ախճիգ ունիս։
- Պոլիս, Վան՝ վերահաս տագնապ՝ անհանգստություն
- Կարին, Ախալցխա՝ վիճաբանություն, աղմուկ
- ճռվողելը, ճռվողություն ◆ Թռչունները ծառերի վրա այնպես են սկսում վլվլալ, որ նրանց վլվլուկից զարթնում եմ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ խմբագրել
- վլվլուկ անել՝ հանել
- աղմկել, աղմում բարձրացնել ◆ Սալման էկեր է յոթն տարվան խարաջ կուզե։ Կը ժողվեն արծաթ ու ոսկի և վլվլուկ շատ կանեն։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- վեճ՝ կռիվ բացել
- վլվլուկ ընկնել՝ փրթել
- վեճ՝ կռիվ՝ աղմուկ բարձրանալ ◆ Ժամանումեն քիչ վերջը վլվլուկ մըն էր տանը մեջ կը փրթի։ (Արփիար Արփիարյան)
- տագնապ՝ անհանգստություն առաջանալ ◆ Վլվլոկ ընգյեր ի քաղաք։ (Ձեռագիր)
- տարաձայնություն՝ անհամաձայնություն առաջանալ ◆ Նրանց տանը վլվլուկ է ընկել. երևի եղբայրները կբաժանվին։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- վլվլուկն առնել - տագնապել, անհանգստանալ ◆ Հետո օր մը եկավ, որ հիվանդին տերերուն սիրտը վլվլուկն առավ: Լևոն Բաշալյան
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։