Հայերեն

վանկեր՝ վ(ը)•կա•յա•նալ 

Բառակազմություն խմբագրել

Բայ

  1. (նորբ․) վկա դառնալ ◆ Մի ամբողջ ժողովուրդ վկա է ձեր վկայություններին («Եհովայի վկաներ աղանդի մասին») ու գնալով վկայանում է։ -Իրավունք

Աղբյուրներ խմբագրել