Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)կ•վ(ը)•կալ 

վկվկալ 1

խմբագրել
  1. Վան՝ սիրտը վկայել, նախազգալ

Արտահայտություններ

խմբագրել

վկվկալ 2

խմբագրել
  1. Մուշ՝ վնգվնգալ, դողդողալ ◆ Մարդ ... հարի լուս կը վկվկա ցրտուց։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։