Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վհուկ

վանկեր՝ վ(ը)•հուկ

Ստուգաբանություն խմբագրել

Հավանաբար փոխառություն իրանական աղբյուրից, բայց բուն աղբյուրը հավաստված չէ։

կախարդություններ ու գուշակություններ անող մարդ (սնոտ․) ◆ Մըթին անտառից… գալիս է ահա վըհուկ ծերունին, Մութ գալիքների մեկնիչն ու հըման։ Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) ծայրահեղորեն չար, հրեշավոր մարդ (առավելապես կանանց մասին)

Բաղադրյալ բառեր
վհուկանման վհուկորդի վհուկություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ witch, sorceress, vixen գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ волшебник (ru) ‎(volšebnik), колдун (ru) ‎(koldun), маг-чародей (ru) ‎(mag-čarodej) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։