Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)ձ•ր(ը)տ•կուն 

  1. Համշեն՝ անհանգիստ շարժումներ ◆ Անու վձրտկունը հիչ գոյնիցավ հեչ, բիջիգ դղի բես վձրտկար։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։