Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)•ղեց 

  1. Համշեն՝ վժժոց, աղմուկ (երեխաների) ◆ Դղոցը վղեցն կլեխըս ուռավ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։