վյուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vjun]
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բացատրություն
- (լեզվբ․) հայկական հին այբուբենի երեսունչորսերորդ տառը՝ հանդիսացել է երկշրթնային շփական ձայնորդ հնչույթի գրային նշանը
Հոմանիշներ խմբագրել
- փոքր վ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։