վնաստուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vnɑsˈtun]
վանկեր՝ վ(ը)•նաս•տուն
- Մուշ՝ վտանգավոր՝ վնասելու տեղ ◆ Ըն մարդեր զուրանց թրեր կը քաշեն որ զարկեն. Գորզիզ կանչեց.-Դավի՛թ, հոդի վնաստուն է, վնաստուն չէ։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։