Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [vnːɑˈt͡sut͡sʰ]

վանկեր՝ վ(ը)ն•նա•ծուց 

  1. իրար կողքի, բայց հակառակ դիրքով (մեկի ոտքերը դեպի մյուսի գլուխը) պառկելը, ոտգլուխ ◆ Էրկու խոխան ուրուր նհետ վննածուց ըն քոնընում։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։