Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)ն•նա•հախկ 

  1. Ղարաբաղ՝ մի տեղ՝ մի բանի գնալու համար տրվող վարձ ◆ Վննահախկս տո, քյինամ ծեր տանան պիրիմ։ (Ձեռագիր) ◆ Հյաքիմնեն ... հինչ ջուռա ցավ ասիս բժշկըմ ըն, վննահախկին էլ ճրի գին։ (Տմբլաչի Խաչան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։