Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)ն•նա•տեղ 

  1. Ղարաբաղ՝ ոտնատեղ, ոտքերը դնելու տեղ ◆ Էտ քրերան մին վննատեղ շինի արխեն մաչին, վար վեննտ յըրա տննիս անց կենաս։
  2. ոտնահետք ◆ Քյունին յըրա աղվեսի վննատեղը լյավ ըրվամ ա։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։