Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)ն•նը•լո•քի 

  1. տե՛ս ոտնալոքի

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. վննըլոքի տալ,
    1. մի ետսակ խաղ. հորիզոնական ամրացվում կամ դրվում է մի երկար բան (պարան, գոտի, փայտե ձող և այլն) որոշ բարձրության վրա և խաղի մասնակիցները ցատկում են նրա վրայով. ցատկել չկարողացողը շալակում և որոշ տարածության վրա տանում է հաղթողներին
    2. (փխբ․) սիրային անօրինական կապեր հաստատել (ասվում է կանանց մասին) ◆ Էդ հուվա տեսալ, վեր կնիգը ... օրումաչ լոթու փոթու նհետ վննըլոքի տա։ (Խաթաբալա)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։