Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)ն•նըկ•լոխ 

  1. Ղարաբաղ՝ ոտքերն ու գլուխը միասին ◆ Թաքավըերը հիվընդանում ա։ Դոխտուրնեն ասում ըն, վըեր սև կյըխտարու վննըկլոխ պիտի իփիքյ, տաք ուրան, ճյուրը խմե։ Հժհք
  2. խաշացու

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. առանց վննըկլոխ քյըլլըփաչա չինիլ (հգն), ասվում է, երև որևէ հավաքատեղի է գալիս մեկը, որին հավաքվածները չեն սպասում ու չեն ցանկանում

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։