վննըկյալիք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ վըն•նը•կյա•լիք
- Ղարաբաղ՝ մեկի գալը, որով իբր պայմանավորված է եկած տեղում հաջողություն կամ անհաջողություն լինելը ◆ Վննըկյալիքտ պարի ընի։ ◆ Նրա վննըկյալիքը կտրվե, եկու հյուչ թա չէ. վնասը վնասեն հետան ա կյամ։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։