վշտակտավ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vʃtɑkˈtɑv]
վանկեր՝ վշ•տակ•տավ
Բառակազմություն
խմբագրելԳոյական
- (նորբ․) (բնստ․) վիշտ արտահայտող կտավ, տեսարան ◆ Եվ ամեն անգամ, Երբ որ իմ սիրտը Խատին մի լսում, Հորիզոնները կտավ են դառնում մի անեզրական, Եվ անսահմանի վշտակտավին արարվում է սուգ։ -Ա. Մարգարյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։