վշտանալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vʃtɑˈnɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վ(ը)շ•տա•նալ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- վշտով լցվել, վիշտ զգալ
- ցավալ, ցավ զգալ, կսկից` ցավ զգալ
- նեղանալ, մեկի վատ արարքից`խոսքից` վերաբերմունքից ևն նեղսրտել
- վրդովվել, սրտնեղել, բարկանալ
Հոմանիշներ խմբագրել
- վշտոտել, վշտոտվել, վշտել (բնստ․) (ժող)դարդակալել, դարդոտել, դարդոտվել (գվռ)նեղմոթել, ջնջորել, դարդը լավ, դարդ անել (տանել), սիրտը կոտրվել, սիրտը վառվել, սրտամն լինել, սիրտը մնալ, սիրտը առնվելը, սիրտը կտոր-կտոր դառնակ, սիրտը կտոր-կտոր լինել, սրտին առնել, սրտին կպչել, սրտից արյուն գալ, սրտից արյուն երթալ, աշխարհի դարդը իրեն գալ , գլխին շուռ գալ (աշխարհը, տունը), դաղդղորեկ գալ, դաղդղանի գալ, գլխին մթնել աշխարհը, երկինքը
- ցավալ մորմոք(վ)ել
- նեղանալ, նեղսրտել, սրտնեղել (փխբ․)` դառնանալ, վիրավորվել, խոցվել, սրտառել (հնց․), նոթերը կիտել, մռութը կախել, մռութը տնկել, քիթը կախել, քիթը տնկել, մեկի վատ արարքից`խոսքից` վերաբերմունքից
- վրդովվել, սրդողել, բարկանալ (որևէ երևույթ ևն պատճառով)
- տե՛ս տրտմել, թախծել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։