վուռք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vurkʰ]
վանկեր՝ վուռք
- Հաճն՝ տե՛ս ոռք 1, 4 նշան. ◆ Շաքրի բոչկա է, ամմա վունց գլուխ անե, վունց վուռք: (Գարեգին Սևունց)
- ծայր, վերջ ◆ Քու խաթիր ինչրու յիրգնքի վուռքը կեհամ։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։