վուտնաուր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vutnɑˈuɾ]
վանկեր՝ վուտ•նա•ուր
- Ղարաբաղ՝ Թբիլիսի՝ ոտքից թեթև, լավ քայլող ◆ Վուտնաուրին շտապի։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
- մարդ, մարդ արարած ◆ Ըստեղավ մին վննավուր քյինաց։
- տե՛ս ոտնավոր
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։