վուրթ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vuɾtʰ]
վանկեր՝ վուրթ
- Թբիլիսի՝ որդ ◆ Ծառի վուրթն իր միչեն կուլի գոյացած։ (Սայաթ-Նովա)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։