վռալ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vrɑl]
վանկեր՝ վ(ը)•ռալ
- Վան՝ պարծենալ, ինքն իրեն գովել ◆ Աղջիկների առաջ շատ ես վռում։
- տե՛ս վռթալ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։