վռածոռ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vrɑˈt͡sɔr]
վանկեր՝ վ(ը)•ռա•ծոռ
- Ղարաբաղ՝ տակը՝ ցածի մասը ծուռ ◆ Ղազանը վռածոռ ա, տափեն յըրա դյուզ վեննը չի կենում։ Էս չիթը վռածոռ ա։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։