Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)•ռել 

  1. Արարատյան, Վան՝ պինդ խրել, խցկել ◆ Ծակի մեջ մի փետ վռեց: Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)•ռել 

  1. Վան՝ ստել ◆ Ռուսաց լեզվի ուսուցիչ Ռաֆայելի ասելով վանեցիների «վռի, մի վռի» բառերը ռուսաց լեզվում նույն նշանակությունն ունեն. նույն արմատը՝ ври վռի: Не ври մի՛ վռի: Եվ որովհետև հայերն ավելի հին ժողովուրդ են, քան ռուսները, կասկածից դուրս է, որ նրանք այս բառը վերցրել են վանեցիներից և յուրացրել։ Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։