Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)•ռըշ•նել 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Նոր Բայազետ, Նոր Ջուղա, Կարին՝ քրտնքախառն կարմրատակել (հիվանդությունից) ◆ Երեխան վռըշնած, տեղում պառկած էր։ Սահակ Ամատունի
  2. (փխբ․) Արարատյան՝ կարմրել, շառագունել (ամոթից) ◆ Ինչպե՞ս էիր ... վռըշնել, քիչ մնացել ամաչելուցդ երեսիդ կաշին պատռվի, արյունը գնա։ (Պերճ Պռոշյան)
  3. Արարատյան, Կարին՝ թառամել, թոշնել ◆ Բլբո՛ւլ, էլ ինչ ես երգում Ալ վարդդ վռըշնել է։ (Շերամ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։