վռթկած
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vrtʰkɑt͡s]
վանկեր՝ վ(ը)ռթ•կած
- Պոլիս՝ լկտի, անամոթ ◆ Վռթկած աղջկա ձևերը կտեսնեի քալվածքին ... մեջ։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Ամա՜ն, աս ինչ վռթկած աղջիկ է։ Գուրգեն Մահարի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։