Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վ(ը)ս•տա•հել

Ստուգաբանություն

վստահություն տածել, վստահ լինել՝ մեկի մի բանի նկատմամբ
մեկի հավատալով՛ վստահ լինելով որևէ բան հանձնարարել՛ հանձնել
մեկի՝ մի բանի պատասխանատվությունը վստահորեն դնել մեկի վրա, ապահով զգալով մի բանի մասին՝ մեկին հանձնարարել մի բան ◆ Երկաթողու վարչությունն ինձ վստահել է մարդկյանց կյանքը։
համարձակությունը ունենալ, համարձակվել, խիզախել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ trust, confide, entrustrely, believe, vest գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ доверять (ru) ‎(doverjatʹ), доверить (ru) ‎(doveritʹ), доверяться (ru) ‎(doverjatʹsja), довериться (ru) ‎(doveritʹsja), полагаться (ru) ‎(polagatʹsja), положиться (ru) ‎(položitʹsja), вверяться (ru) ‎(vverjatʹsja), ввериться (ru) ‎(vveritʹsja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։