Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վստահութիւն
վանկեր՝ վ(ը)ս•տա•հութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրել
Գոյական
- մեկի ազնվության՝ անկեղծության նկատմամբ ունեցած հավատ՝ համոզմունք, մարդուց այնպիսի գործելակերպի ակնկալում, որը համապատասխանում է ընդունված բարոյական նորմերին և իր տված խոստումներին
- մեկի մի բանի նկատմամբ իր վերաբերմունքի՝ կարծիքի արդարացիության համոզմունք
- համարձակություն
- ապահովություն, անվտանգություն
- (բրվք․) վստահությունը մեկ անձի (օրինակ՝ բաժնետիրոջ) ցանկությունն է գտնվել խոցելի վիճակում այլ անձի (օրինակ՝ կազմակերպության) համար՝ հույս ունենալով, որ իր շահերը չեն ոտնահարվի
- հավատ(մեկի ազնվության՝ անկեղծության նկատմամբ ունեցած համոզմունք)
- հավատալիք, երաաշխիք, գրավական, երեսատեղ (մեկի մի բանի նկատմամբ իր վերաբերմունքի՝ կարծիքի արդարացիության համոզմունք)
- ապահովություն, անվտանգություն (ապահով լինելը)
- տե՛ս վստահության քվե
Արտահայտություններ
խմբագրել
-
-
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
- Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
- Հարություն Ալեքսանյան, Ելեն Գոլդբերգ, Բարեվարքության եզրույթների բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ», 2016 — 128 էջ։