Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վտակ
վանկեր՝ վ(ը)•տակ
Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *vitāk. հմմտ. միջին պարսկերեն vitāxtan «հալչել»։
Գոյական
- ջրի բնական բարակ հոսանք, որ լցվում է գետի կամ գետակի մեջ
- առու, առվակ
- (փխբ․) արյան քրտինք և այլնի հոսք
- (փխբ․) որևէ բանի ի մի հավաքվող՝ միասնացող ճյուղավորումներից՝ մասերից՝ դրսևորումներից յուրաքանչյուրը ◆ Բարբառն այս հանճարեղ… վտակներով հասավ մինջև մեր օրերն այս հրե։ Եղիշե Չարենց
- (երկրբ․) ջրհոսք, որը թափվում է ավելի խոշոր ջրհոսքի կամ լճի մեջ
- գետակ, հոսանք
- տե՛ս առու, առվակ
- տե՛ս հոսք
- շորան (ժող) (գարնան)
- (գյուղտնտ․) (անտառ․) հեղեղատ, ջրափոս, ողողափոս, խանդակ
-
-
| Ի արտաքին հոլովում
|
|
|
Եզակի թիվ |
Հոգնակի թիվ
|
| Ուղղ. |
վտակ(ը) |
վտակներ(ը)
|
| Սեռ. |
վտակի |
վտակների
|
| Տր. |
վտակի(ն) |
վտակների(ն)
|
| Հայց. |
վտակ(ը) |
վտակներ(ը)
|
| Բաց. |
վտակից |
վտակներից
|
| Գործ. |
վտակով |
վտակներով
|
| Ներգ. |
վտակում |
վտակներում
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։
