վտվտալ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vtvtɑl]
վանկեր՝ վ(ը)տ•վ(ը)•տալ
- Համշեն՝ ցածր ձայնով երկար-բարակ խոսել, փսփսալ ◆ Ախճըկնին մա՜ռոնն անցաձ վտվտոն գու, ի՞նչ գասին՝ չայցի հասկնալ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։