Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)•րա•նա•վոր 

  1. Ղարաբաղ, Ղազախ՝ վրանի տակ ապրող
  2. նստակայաց կյանքով չապրող, թափառական մարդ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։