Հայերեն դարձվածք

  1. իջեցնել (հարված) ◆ Բայց Վարդանը հանկարծահաս դաժան աղետի պես վրա հասցրեց խելահեղ հարվածը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. մի բան կարողանալ (առավ․ ժխտ․) ◆ Ծառի ճեղքն էլ էնպես արագ փակվեց, որ վրա չհասցրի միրքիս ծերը միջիցը հանեմ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Բարձր փետրվարը վրա չըհասցրեց գոնե մի խոսք ասի կամ իրենից ձգի արջամկան մորթին։ Հովհաննես Թումանյան
  3. մի բան ժամանակին կատարել, հասցնել ◆ -Թեգուզ չուրս մշակ բռնե, էգեբա [«միայն թե»] ինչրու [«մինչրև»] ղոնաղներու գալը վրա հասցնինք։ Գաբրիել Սունդուկյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։