Հայերեն դարձվածք

  1. Հանձն առնել, ստանձնել ◆  Առավել ևս, որ այդ պարտականությունն ինքն յուր կամքով էր վերցրել յուր վրա: Ն-Դ ◆  Այսպիսով, թշնամու առջև երկիրը լիովին զինաթափվում էր, իսկ թշնամին նրա «պաշտպանությունը» «մեծահոգաբար» իր վրա էր վերցնում: Սիամանթո ◆  - Մանեի բաժինքն ինձ վրա եմ վերցնում: Վագներ
  2. (~ ընդունել) Ծանրությունը, հոգսը տանել ◆  -Մարդի՛կ գտիր, անե՛լ տուր։ Գործը մի՛ վերցնի մենակ քո վրա: Դերենիկ Դեմիրճյան ◆  Ծիծառնակաբերդը շրջանցող խճուղին տրանսպորտային միջոցների հիմնական ծանրաբեռնությունն իր վրա է ընդունելու: Երեկոյան Երևան
  3. ընդունել, խոստովանել ◆  Քանի դեռ ծանր ապացույցները դեմ չէին տվել, հանցանքն իր վրա չէր վերցնում:
  4. իր հասցեին ընդունել ◆ Ընկերոջ պատմած անմեղ անեկդոտն իր վրա վերցրեց ու քիթը կախեց։ ◆  Հիդն էլ էն անիծած գեներել դամերում [«դամաների»] ծիծաղն ու հանաքները...Մակակոն շատ փային իր վրա էր վիկալնում: Գաբրիել Սունդուկյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։