վրեժխնդիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɾɛʒχnˈdiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վրէժխնդիր
վանկեր՝ վ(ը)•րեժ•խ(ը)ն•դիր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- վրեժը լուծելու հետամուտ, վրեժի զգացումով տոգորված
- վրեժխնդրություն արտահայտող՝ պարունակող
- վրեժխնդրությունից ծագած՝ առաջացած ◆ վրեժխնդիր թշնամություն
- վրեժի համար պատրաստված, վրեժ լուծող ◆ վրեժխնդիր ձեռք
Հոմանիշներ
խմբագրել- քինախնդիր, վրիժառու, ոխակալ, վրիժահան, վրիժածարավ, վրիժապահանջ, վրիժատենչ, վրիժակ (բնստ․) վրիժոտ
Արտահայտություններ
խմբագրել- վրեժխնդրի լինել - վրեժ լուծել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։