վրինի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɾiˈni]
վանկեր՝ վ(ը)•րի•նի
- Ղարաբաղ՝ ամայի, անմարդաբնակ ◆ Հի՞նչ կա էս վրինի տեղը։ Հժհք
- վայրի, վայրենի ◆ Վրինի ծմակ ա։ Վրինի խոզյ ա։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։