վրխկալ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɾχkɑl]
վանկեր՝ վ(ը)ր•խ(ը)•կալ
- Ղարաբաղ՝ հորդությամբ հոսել ◆ Ըստեղավ-ընտեղավ չռչռալի ախբյուրնեն վրխկալիս մարթու օշը խելքը տանըմ ըն։ (Տմբլաչի Խաչան) ◆ Առուն վրխում ա։ (Ձեռագիր)
- առատության մեջ գտնվել ◆ Օխտը ախպեր ըն, օխտեքան էլ ըշխադըմ ըն, լափ տոնը վրխկում ա, պակաս պյան չօնեն։
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։