տաբատակալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑbɑtɑˈkɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ տա•բա•տա•կալ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- երկու միանման երիզներ, որ ուսի վրայով և առջևի ու ետևի կողմից տաբատի վրա կոճկվելով պահում են տաբատը
Հոմանիշներ խմբագրել
- տաբատափոկ, տաբատաձիգ, ձգափոկ, շալվարակալ, վարտիքակալ (հզվդ․) (տաբատը պահող՝ ուսի վրայով անցկացվող՝ ձգվող երիզ)
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։