(բրբ․) (տակն, տակվերուց) (խսկց․) յուրացնել֊հափշտակել, վարպետությամբ գողանալ ◆ ֊Տեսար որ խազեինիդ բաները խարաբ են, իսկույն մի բան էլ ինքդ տակովը անեիր փողից կամ ապրանքից Ադ ◆ ֊Այո, հետմահու անմահությունդ էլ հիմա կեր, հետո ով գիտի տա՞ն, չտա՞ն, տակով անեն◆ Մըթայմ [իբրև] թե հալալ մարթըհիքը մըթայմ [«իբրև»] թե հալալ մարթըհիքը տըհյանք են՝ ուտիլ չեն, տակովը չեն անիլ, հարամութինը գյիդըմ չեն ◆ Էն մարթըկերանցնեմ պիտի հիռու կենանք, ովոր [ովօր] սուտ կոտր է ննգի, ովոր խալխի փուղիրը տակն է արիԳաբրիել Սունդուկյան◆ Օժիտի կարպետը դարպասեցին էդ արանքներում տակվերոց արեց, Իշխանի տնից մի դատարկ օժիտակալ եկավ Ծմակուտ, դարպասեցին տակվորոց արեց նրա մորենական գորգը
թաքցնել․ պահել◆ ֊Տես, է, որ տակով ա անում, մին լավ կռև ըրե [«կռիվ արա»]
