տակռե
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [tɑkˈrɛ]
վանկեր՝ տակ•ռե
- Ղարաբաղ՝ տե՛ս տակռի
- (փխբ․) տոհմի մարդիկ, նախնիներ ◆ Քեզ ճընաչում չըմ, ամմա տակռետ գուդում ըմ, լավ ա։
- սկիզբ, սկզբնապատճառ ◆ Էտ կռվետ տակռեն գիդա։
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։