Հայերեն

ՄՀԱ՝ [tɑˈmuk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տամուկ

վանկեր՝ տա•մուկ

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *dā- «հոսել» արմատից՝ -մո և -ուկ ածանցներով. հմմտ. հին հնդկերեն dā-nu «հոսուն, հեղուկ», ավեստերեն dā-nu «գետ, հեղեղ», հունարեն δημός «ճարպ»։

Ածական

խոնավ, խոնավությամբ ներծծված ◆ Տամուկ հող, գետին։
գոլորշիներով հագեցած, խոնավային ◆ Տամուկ օդ, եղանակ։
թաց, թրջված, ջրակալած ◆ Տամուկ աչքեր։

Հոմանիշներ

խոնավ, նամ, նամետ, տամկատեսակ (հզվդ․) (ժղ․)
թաց, ջրակալած
տե՛ս խոնավային

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։